Veleiquà a man alongada nadireución do tempo e os ollos reptando comoun rÃo que escorre en folgadosanuncios da final derrota nomar e veleiquà a man concentrada desempre, cerciorando a condición imposiblede cada cousa e veleiquà os ollos quecapaces serÃan de pór ponto final ádireución do tempo e declaro formalmente quecada intento de achega-la man -veleiquÃa man alongada cara ti e vós- afoga nastoldadas augas dos vencidos meusollos, á espera denhua poboación máis ferae leda e veleiquà o remate dovivir, tantos e tantos anos retrasado
Xose Luis Mendez Ferrin
E quÃxenvos moi escasamente a todasporque nas regandixas de eu caben ourizos e sofrir é amore nada para o tempo que destrue os ourizos.E quÃxenvos (queréndome) coma un rÃo que fosedos meus ollos a vós, as tidas e perdidas, limÃtrofes do amor, esquencidas pra sempre.E quÃxenvos autente, e case non vos quixenantre tanto artefauto, construcción, mala pedra, que nos ten envisgadosnas cousas, coma lentos navÃos que mainamente esbaran.
poetry
E quÃxenvos (queréndome) coma un rÃo que fosedos meus ollos a vos, as tidas e perdidas, limÃtrofes do amor, esquencidas pra sempre.E quÃxenvos autente, e case non vos quixenantre tanto artefauto, construcción, mala pedra, que nos ten envisgadosnas cousas, coma lentos navÃos que mainamente esbaran.
You must log in to post a comment.
There are no comments yet.